بهار

در روز هاي بهار
در اين طبيعت زيبا
حيف است در خانه نشستن
بهره اي گير از آن

حسرت

در حسرت آن چه نداري هستي
وقدر آن چه داري نمي داني
روزگاري در آرزوي چيزهايي بودي كه الان داري

زيبايي

 چه زيباست  انديشه هايت را بنويسي
 و زمينيان و شايد آسمانيان آن را بخوانند

غمگينان

چون غمگين شدي

با غمگينان نشين

غمگين تر از خود خواهي يافت !